ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
Η ΕΝΔΟΑΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΟΥ 1930
1. Εισαγωγή. Το πρόβλημα της κοινωνικής συνοχής και τάξης
2. Τα “Νεοελληνικά Γράμματα” και η αναζήτηση της «εθνικής και λαϊκής παράδοσης»
3. Κοινωνία-ιστορία και παράδοση
4. Ο πολίτης και η φυλετική του συνείδηση
5. Ο «Απρίλης» και η πρώτη μορφή του “Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ”. Ο διάλογος μύθου και ιστορίας/ παράδοσης
6. Η δεύτερη μορφή του “Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ” και η Κατοχή
Κεφάλαιο ΙΙ
ΤΟ ΜΕΤΑΞΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΙ Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ (1937-1939)
1. Ο αστικός ιστορισμός: Η έννοια του διαλόγου μύθου και ιστορίας/ παράδοσης στο πεδίο της “νέας λογοτεχνίας”
2. Τα “Απομνημονεύματα” ως αυθεντική πηγή εθνικών/ λαϊκών αξιών
3. Το ιστορικό μυθιστόρημα και η «ψυχική πειθώ» του αναγνώστη
4. Το “χρονικό μιας πολιτείας”: η αποκάλυψη της «φύσης» και του «τόπου» στη συνείδηση του «ξενιτεμένου»/«ξεριζωμένου»
5. “Η Παναγιά η Ψαροπούλα”: ο «λαός» ως «εθνική κιβωτός των ελληνικών αξιών». Το τελευταίο όριο του Μυριβήλη
Κεφάλαιο ΙΙΙ
ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟΥ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΙΣΤΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
1. Πόλεμος και ευθύνες
2. Το “εγώ” στην επιφάνεια. Ευθύνη και μοίρα: «Εμείς τη μοίρα μας την ονομάσαμε Ιστορία» (Λεωνής)
3. Ευθύνη και παρελθόν: προς ένα «θετικό» αντίκρισμα της ζωής (Από το “Το σταυροδρόμι” στο “Οι Μαυρόλυκοι”)
4. Αναζητώντας πρότυπα: η Λιλίκα Νάκου και η ιστορική αφήγηση “Μόσχω Τζαβέλλα”
5. Το ζήτημα της απογραφής/ αξιολόγησης των εθνικών πνευματικών δυνάμεων και ο Κ. Θ. Δημαράς
6. Προσπάθειες κοινωνικής κριτικής (“Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου”)
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ