Η τραγωδία αυτή ανήκει στο ιδιαίτερο εκείνο είδος, που ο Αριστοτέλης ονόμασε "επεισοδιώδεις". Κάθε περιστατικό δηλαδή δεν προβάλλει ως γενετική αιτία ενός άλλου περιστατικού, και τούτο ενός τρίτου κτλ., αλλά όλα τα περιστατικά ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο από την ίδια τη θέληση των περιστάσεων και στέκονται παράλληλα, ενώ από το άλλο μέρος το καθένα υψώνεται εσωτερικά και αποκτά το δικό του ύψος. Υπάρχει, δηλαδή, μια ιδιόρρυθμη παρατακτική αρχιτεκτονική (από το οπισθόφυλλο του  βιβλίου).