Θα χρησιμοποιήσω ένα υψηλό έργο τεχνικής, ένα πετρογέφυρο, για να γνωρίσουμε ένα εξίσου γοητευτικό έργο λόγου και μουσικής. Το γεφύρι της Άρτας, αν το ίδιο δεν ενέπνευσε το γνωστό τραγούδι, σίγουρα εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο ό,τι αυτό αφηγείται και υπονοεί…
Το ερώτημα που θέτω είναι αν η περίφημη παραλογή "Του γιοφυριού της Άρτας" κάποτε τραγουδιόταν γιατί όχι, αν συνεχίζεται ως τις μέρες μας να τραγουδιέται ακόμη.
Να πω πως, οι 3-4 παραλλαγές που μέχρι σήμερα έχουν δισκογραφηθεί από επώνυμους, ειδικά με τον τρόπο που αυτές αποδόθηκαν για να γίνουν πιο εύπεπτες από το κοινό, δεν πείθουν, δεν απαντούν καταφατικά στο ερώτημα. Αλλά ούτε η κάπως επιπόλαιη επισήμανση πως τέτοια πολύστιχα τραγούδια ήταν αδύνατον να τραγουδιούνται, απλά απαγγέλλονταν σε ιδιωτικές συναθροίσεις, πείθει περί του αντιθέτου. Το θέμα λοιπόν παραμένει ανοικτό, το ερώτημα αναπάντητο…
Να παραδεχθώ πως η παράλειψη -η υποτίμηση της μουσικής-, αρχικά, στα χρόνια της καταγραφής, αφορούσε το σύνολο των τραγουδιών. Συνέβη, επειδή το μέλος τους σε σχέση με τα κείμενα δεν εκτιμήθηκε σωστά, επειδή έλειπαν οι ειδικοί μουσικολόγοι, επειδή ακόμη τότε, κυρίως β' μισό του 19ου αιώνα, δεν υπήρχαν τεχνικές δυνατότητες -μαγνητόφωνα κ.λπ.- για να αποτυπωθεί και η μελωδία. Η παράλειψη αποκαταστάθηκε αργότερα, εκτός από τις παραλογές, στις οποίες βέβαια εντάσσεται και το δικό μας τραγούδι. […]