"Νιώθω αμήχανα όταν έχω γενέθλια".
"Θέλω εσείς ν' ανοίγετε τη συζήτηση για τη φυσική μου οικογένεια".
"Όταν ξεσπάω και φέρνομαι άσχημα, τότε σας χρειάζομαι ακόμα περισσότερο. Μείνετε κοντά μου".
"Φοβάμαι μήπως με εγκαταλείψετε κι εσείς".
Η συγγραφέας, υιοθετημένη και η ίδια, καταγράφει τις ανομολόγητες ανάγκες των υιοθετημένων παιδιών, συμβουλεύοντας τους θετούς γονείς πώς να τα ελευθερώσουν από την ανασφάλεια, την εναγώνια αναζήτηση της ταυτότητάς τους και το φόβο μιας νέας εγκατάλειψης.