Η Χίος δεν έπαψε ποτέ να διεκδικεί και να τιμά τον Όμηρο. Αναζητώντας τα ίχνη του μεγάλου ποιητή στη μακραίωνη ιστορική διαδρομή αναγνωρίζουμε σήμερα στην ελεύθερη Χίο τόση έντονη την ομηρική παρουσία όσο ήταν και στην περίοδο της τουρκοκρατίας. Τότε που δεκάδες λόγιοι αφιέρωναν στη σχέση του Ομήρου με τη Χίο βιβλία ή τμήματα στα έργα τους, περιηγητές υποβάλλονταν σε μεγάλες θυσίες για να βρουν στο νησί ομηρικές μνήμες και στη χιακή παιδεία η θέση των ομηρικών ποιημάτων ήταν περίοπτη. Πιο παλιά στην γενουατοκρατία το ίδιο πνεύμα ήταν έκδηλο στις χιακές παραδόσεις, στα αναγραφόμενα ομηρικά τοπωνύμια στους χάρτες της Χίου ακόμα και στην ονομασία έπαυλης ως Ομηρικής. Βυζαντινοί λόγιοι διαφύλαξαν όχι μόνο την προσωπικότητα του Ομήρου αλλά και την παράδοση για τη Χίο ως την πατρίδα του. Στο τέρμα αυτής της αντίστροφης πορείας, στην ελληνική αρχαιότητα, χωρία έγκυρων αρχαίων συγγραφέων, βίοι ομηρικοί, οι Ομηρίδες ραψωδοί και ακόμα επιγραφικές μαρτυρίες και αποδείξεις απόδοσης λατρείας στον Όμηρο δείχνουν ότι αυτή την ιωνική γη, στην αυγή της πνευματικής ακτινοβολίας, λάμπρυνε με την παρουσία του ο ποιητής των ποιητών και δικαιώνουν τον τίτλο του τόπου ως “Χίος, το νησί του Ομήρου”.