Ο χώρος του σχολείου γενικότερα και της σχολικής τάξης ειδικότερα δεν εξυπηρετεί και δεν πρέπει να εξυπηρετεί μόνο την παροχή ορισμένων γνώσεων στο μαθητή. Οφείλει ν’ ανταποκρίνεται στο γενικότερο σκοπό της αγωγής, ο οποίος περιλαμβάνει και την παροχή, στο παιδί και τον έφηβο, βοήθειας για την οικείωση ερμηνείας του κόσμου με βάση συγκεκριμένα δεδομένα, τη μύησή τους σε συγκεκριμένη πολιτιστική ταυτότητα, τη στάση τους σε μεγάλα υπαρξιακά προβλήματα, όπως ζωή, κόσμος, άνθρωπος, θάνατος, Θεός, προκειμένου να συμβάλει στη σωστή διαγενεαλογική συμβίωση και την αρμονική ένταξή τους στο κοινωνικό περιβάλλον. (. . .) Η παρούσα μελέτη επιδιώκει να συμβάλει στο γενικότερο προβληματισμό πάνω στο θέμα της θεώρησης της σχολικής τάξης ως κοινωνικής ομάδας και να δημιουργήσει ευκαιρίες για παραπέρα σκέψη στον τομέα αυτόν, όπως μάλιστα αυτός διαμορφώνεται στο δικό μας εκπαιδευτικό χώρο.