Ήταν ένας νεαρός απόφοιτος Δραματικής Σχολής χωρίς καμία πείρα όταν το 1961 εντάχθηκε στο «Θέατρο με τις 13 σειρές» που διηύθυνε, από το 1959, ένας άγνωστος νεαρός σκηνοθέτης ονόματι Γιέρζυ Γκροτόφσκι, στην κωμόπολη Οπόλε της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Μέσα σε 5 χρόνια έγινε ένα από τα φαινόμενα της παγκόσμιας ηθοποιίας του 20ού αιώνα. Ήταν το 1965, με το ρόλο του Αλύγιστου Πρίγκιπα. Ήταν μόνο 28 χρονών. Έγινε ηθοποιός-θρύλος, και τρία χρόνια αργότερα επανέλαβε το θαύμα. Αυτή τη φορά στο ρόλο του Ciemny (του Σκοτεινού) στην παράσταση Αποκάλυψη σε Μορφές. Και οι δύο ρόλοι ήσαν σκηνικές ενσαρκώσεις του ίδιου τού Ιησού Χριστού. Και στους δύο «ρόλους» ακτινοβόλησε πάνω από το κεφάλι του το φωτοστέφανο της Χάρης. Αποτέλεσαν την ενσάρκωση του τρόπου δουλειάς του μάστορά του – του Γιέρζυ Γκροτόφσκι.