«Από "δάφνη" είναι το στεφάνι που ο κόσμος δεν πλέκει για τους θεατρανθρώπους όταν έχουν ξεχαστεί -δεν αφήνουν έργα που μένουν, όπως οι άλλοι καλλιτέχνες- και το οποίο πλέκουμε εγκωμιαστικά εμείς, τώρα στον τόμο αυτό, μια μικρή κοινότητα φίλων και συναδέλφων, για τον καλλιτέχνη και επιστήμονα, τον δάσκαλο και τον άνθρωπο, το φίλο και συνάδελφο. Του αφιερώνουμε μια μικρή αλυσίδα από πολύτιμους λίθους, πνευματικές αποκρυσταλλώσεις, ένα εγκόλπιον τιμητικό, για την ακούραστη προσφορά του στη θεατρική τέχνη και επιστήμη, ένα ενθύμιο φιλικό, που αντιστέκεται στο Χρόνο, κάπως περισσότερο και κάπως μονιμότερα από την ίδια την πρόσκαιρη τέχνη του θεάτρου.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)