Η Δάφνη, μόλις αποφυλακίζεται, εγκαταλείπει την αριστερή της Επαναστατική ομάδα και αρχίζει απεγνωσμένη προσπάθεια για να εξηγήσει ότι, τα στελέχη των προοδευτικών πολιτικών και πολιτιστικών μηχανισμών, πρέπει: να μάθουν μέσω επιστημών (βιολογία, ψυχολογία, κοινωνιολογία, παιδαγωγική κτλ) τι είναι ανθρώπινη ύπαρξη και ζωή. Για να μπορέσουν έτσι:α. Να αποκτήσουν ανώτερη οργάνωση σκέψης. β. Να δημιουργήσουν μέθοδο αντιαυταρχικής παιδείας. γ. Να δημιουργήσουν συνθήκες, που να επιτρέψουν, και μέσα στο αστικό καθεστώς, να εφαρμοστεί, πειραματικά, αντιαυταρχική παιδεία. δ. Να ετοιμαστούν ολόπλευρα και να ετοιμάσουν το ίδιο, όσο το δυνατόν περισσότερα προοδευτικά άτομα, έτσι ώστε, όταν έρθει προοδευτική κοινωνική αλλαγή, να υπάρξουν ακριβώς άτομα, ικανά να δημιουργήσουν απεέυθερωμένη ζωή…

Αλλά πως αντιμετωπίζουν την Δάφνη οι πρώην σύντροφοι της; Πως την αντιμετωπίζουν οι εκπρόσωποι του δεξιού και του κεντρώου κατεστημένου;Πως οι κατακερματισμένοι αριστεροί; Πως τελικά, η Δάφνη συνειδητοποιεί ότι, αν δεν υποχωρήσει θα πεθάνει και πως αντιδράει σε αυτό;

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)