Στα τρία μονόπρακτα του «Ανεβάζουμε ένα έργο;» ο Ανδρέας Αγγελάκης επιχειρεί μιαν ανανέωση του θεάτρου για μεγάλα παιδιά -για εφήβους- σκύβοντας με προσοχή και γνώση σ ένα παραγνωρισμένο θεατρικό είδος, υποτιμημένο για δεκαετίες, πολλές φορές ξέφραγο αμπέλι για πατριδοκαπηλεία, ή στείρο κι ενοχλητικό διδακτισμό. Με γλωσσικό όργανο σύγχρονο, ενήμερος των προβλημάτων της νεολαίας του σήμερα, χωρίς να φοβάται να καταγγείλει με διαβρωτικό χιούμορ πράγματα που παρατηρεί στον κοινωνικό χώρο, ο Αγγελάκης μας παραδίδει τρία μονόπρακτα κατάλληλα να ευαισθητοποιήσουν τον έφηβο με την ειλικρίνεια, την αμεσότητα και την ευθυβολία τους.