Ο Ευριπίδης καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. […] Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεοτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.

Τρωάδες:
Γραμμένες το 415 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι Τρωάδες του Ευριπίδη θεωρούνται έργο που έμμεσα σχολίαζε γεγονότα του πολέμου. 
Οι Τρωάδες είναι η τρίτη τραγωδία της τριλογίας του Ευριπίδη για τον Τρωικό πόλεμο και ακολουθούν τον Αλέξανδρο και τον Παλαμήδη. Ωστόσο κάθε έργο είναι αυτόνομο, καθώς ο Ευριπίδης δεν συνήθιζε να συνδέει τα έργα του μεταξύ τους, ακόμη κι αν ήταν μέρη της ίδιας θεματικής. Η τραγωδία του Ευριπίδη μεταφέρει τις σκηνές που ακολούθησαν την άλωση της Τροίας, την πυρπόληση της πόλης και τον θάνατο των μελών της οικογένειας του Πριάμου. Οι αιχμάλωτες γυναίκες οδηγούνται στα πλοία των Αχαιών. Στο έργο δεσπόζει η φυσιογνωμία της Εκάβης. Γραμμένο ενώ εξελισσόταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, το έργο θεωρείται πως σχολιάζει εμμέσως τα πολεμικά γεγονότα. To 415 π.Χ. σημαδεύτηκε επίσης από την βεβήλωση των Ερμών της πόλης, ενώ ήταν και η χρονιά της δεύτερης εκστρατείας των Αθηναίων στη Σικελία. Θεωρείται πως τα γεγονότα αυτά επίσης επηρέασαν τον μεγάλο τραγωδό.
Το έργο περιλαμβάνει το αρχαίο πρωτότυπο κείμενο, απόδοση στη νεοελληνική, εισαγωγή και σχόλια.