Η Αντιγόνη είναι το 32ον δράμα του Σοφοκλέους, θεωρούμενον υπό τινών ως το αρχαιότερον των σωζόμενων έργων του. […] Ως κατέχομεν αυτήν σήμερον, η Αντιγόνη είναι εκ των ωραιοτέρων έργων όψι μόνον του Σοφοκλέους αλλ’ ολόκληρου του αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Θεωρείται ως εν των τελειοτέρων δραμάτων της αρχαίας ελληνικής αλλά και της παγκοσμίου λογοτεχνίας τόσον διά την σύμμετρον πλοκήν και την θαυμάσιαν ηθοποιίαν της όσον και διά τ’ αρμονικώτατα χορικά της. Αρχαίοι και νεώτεροι την θαυμάζουν δια τον τύπον ηρωίδος -την Αντιγόνην- κυρίως τον οποίον εδημιούργησε. Η φυσιογνωμία πράγματι της θυγατρός του Οιδίποδος ξαναζωντανεύει πάντοτε όπως την αναπαρέστησεν ο Σοφοκλής με τον άφθαστον χαρακτήρα και την θέλησίν της, με την συγκινητικήν θυσίαν της.