Από το 1891 ως το 1900 ο F. G. Kenyon δημοσίευσε στη σειρά Classical Texts from Papyri in the British Museum αποσπάσματα εκτεταμένα, που χωρίς καμιά αμφιβολία ανήκαν σ’ ένα ποιητή γνωστό ήδη με το όνομα Ηρώνδας ή Ηρώδας ή Ηρώδης. Απ’ τα τρία αυτά ονόματα έχει επικρατήσει το πρώτο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και το πιο σωστό.
Πολύ πριν τη δημοσίευση του Kenyon γνωρίζαμε τον Ηρώνδα από τη φιλολογική παράδοση. Ξέραμε πως έγραφε Μίμους σε μέτρο ιαμβικό με κάποια ιδιορρυθμία, που έκανε τους αρχαίους να έχουν ονομάσει τον ίαμβο αυτό σκάζοντα ή χωλίαμβον. Μίμους έλεγαν οι αρχαίοι μετά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. τους ηθοποιούς που χαρακτηριστικό είχαν να μιμούνται επιστρατεύοντας το σώμα και την κίνηση με το ίδιο όνομα φαίνεται ότι δήλωναν αργότερα και το μικρό θεατρικό έργο που παράσταιναν, όπως παλιότερα οι λέξεις Σάτυροι, Κωμωδοί, Τραγωδοί δήλωναν και το αντίστοιχο θεατρικό είδος.