Ο Αισχύλος, ο αρχαιότερος των τριών τραγικών, γεννήθηκε στην Ελευσίνα το 525 π.Χ. […] Η παράδοση του αποδίδει περισσότερα από εβδομήντα έργα, από τα οποία σώζονται επτά πλήρη (και αποσπάσματα από άλλα. Ο μεγαλοπρεπής λόγος του, γεμάτος από μεγαλοφάνταστες εικόνες, εμπνέει το αίσθημα του δέους και του υψηλού, ενώ η εισαγωγή του δευτεραγωνιστού, ο σχηματισμός διαλογικών μερών και η επιμέλεια όλου του σκηνικού μέρους από τον ποιητή συνέβαλαν ουσιαστικά στη διαμόρφωση της τραγωδίας σε θεατρικό είδος, ώστε δίκαια ο Αισχύλος θεωρείται ο πρώτος δραματουργός.

Επτά επί Θήβας:
Η σύγκρουση των γιων του Οιδίποδα για τον θρόνο της Θήβας, στο κατ’ εξοχήν πολεμικό δράμα του Αισχύλου. Ο Ετεοκλής αρνείται να παραδώσει την εξουσία στον Πολυνείκη, κι ο τελευταίος οδηγεί ξένο στρατό ενάντια στη γενέτειρά του. Στην έβδομη πύλη των Θηβών τα δύο αδέλφια έρχονται αντιμέτωπα και αλληλοσκοτώνονται για να επαληθεύσει η κατάρα του πατέρα τους “να μοιραστούν με σίδερο τη βασιλεία”.