Ο Μένανδρος, κορυφαίος εκπρόσωπος της νέας κωμωδίας, γεννήθηκε το 342/1 π.Χ. στην Αθήνα. Μαθητής του Θεόφραστου, φίλος του Επίκουρου και του Δημήτριου του Φαληρέα, έζησε όλη του τη ζωή στη γενέτειρά του. Πέθανε το 293/2 π.Χ. -κατά την παράδοση, πνίγηκε στη θάλασσα. Έγραψε περισσότερες από 100 κωμωδίες, από τις οποίες πλήρεις σώζονται τρεις και αρκετές άλλες αποσπασματικά. Στα έργα του, όπου κυριαρχεί ο αστικός κόσμος της Αθήνας, το κωμικό στοιχείο προκύπτει κυρίως από τα αναπάντεχα και τις συμπτώσεις, τις παρανοήσεις και τα παιχνίδια της τύχης. 

Επιτρέποντες:
Δύο πρόσωπα αναθέτουν σε κριτή τη διαφωνία τους σχετικά με ένα έκθετο βρέφος και τα πράγματα που βρέθηκαν μαζί του. Αριστοτεχνική πλοκή γύρω από τη γέννηση και έκθεση του παιδιού, την αναζήτηση των γονέων του και τις σχετικές καταστάσεις που δημιουργούνται.